PEKERJA-PEKERJA di Malaysia telah menjadi asas pertumbuhan negara sejak negara merdeka.

Adalah sesuatu yang memalukan apabila pekerja-pekerja Malaysia telah dengan sengaja dipinggirkan selama ini, melalui penindasan sistemik hak mereka dan penafian berterusan terhadap bahagian yang saksama daripada kejayaan dan pertumbuhan ekonomi negara yang telah dirosakkan.

Buat pertama kali dalam beberapa dekad, terdapat sedikit harapan untuk memulihkan keseimbangan dan kesaksamaan dalam trajektori sosioekonomi negara. Pelan reformasi Perdana Menteri Anwar Ibrahim, Malaysia Madani, dengan tepat telah menegaskan kesan ketidaksamaan ekonomi yang telah diakibatkan oleh pengabaian bertahun-tahun, rasuah yang diinstitusikan, dasar yang tidak sesuai dan kekurangan tadbir urus yang baik.

Menurut data Bank Dunia, Malaysia mempunyai Pendapatan Negara Kasar (GNI) per kapita sebanyak AS$27,607 pada tahun 2019. Ini meletakkan Malaysia dalam kurungan negara berpendapatan sederhana berdasarkan ukuran Bank Dunia. Pada tahun 2020, peratusan rakyat Malaysia yang hidup di bawah paras kemiskinan negara sebanyak RM2,208 (kira-kira AS$11 seorang sehari) adalah pada 8.4 peratus.

Soalan perlu ditanya sama ada isi rumah boleh mengekalkan taraf hidup yang layak, yang merupakan hak asasi manusia, dengan pendapatan RM2,208 sebulan, terutamanya di bandarbandar yang besar. Jelas sekali, jawapannya adalah negatif. Ini bermakna bahawa insiden kemiskinan di negara ini lebih tinggi daripada data yang dicadangkan.

Anwar telah menegaskan dengan betul bahawa rasuah telah mengakibatkan ekonomi Malaysia dikawal oleh sekumpulan kapitalis uber terpilih. Ini telah menghalang sifat dinamik bentuk kapitalisme yang adil dan saksama daripada berkembang. Golongan miskin semakin miskin, golongan pertengahan dihimpit kemiskinan, dan 1% semakin kaya dan merompak rakyat jelata Malaysia. Rasuah memberi manfaat kepada raja perompak, termasuk syarikat besar-syarikat besar dan syarikat multinasional asing.

Apa yang perlu dilakukan dengan segera ialah memperkenalkan undang-undang yang akan menyediakan perlindungan sosial yang lebih besar untuk rakyat Malaysia. Insurans dan faedah pengangguran, perlindungan dan hak kesatuan sekerja yang lebih luas, dan undang-undang yang lebih ketat yang mengawal pemberhentian pekerjaan. Selain itu, harus dikenakan tindakan yang serius ke atas pengurusan kanan dan pengarah syarikat yang melanggar undang-undang buruh negara.

Anwar telah mengenal pasti isu-isu itu, mendedahkannya tanpa rasa takut atau pilih kasih, dan memberi jaminan lisan yang sewajarnya kepada rakyat Malaysia. Kini tiba masa untuk bertindak dan melaksanakan transformasi Malaysia demi kepentingan semua rakyat Malaysia dan bukan hanya korup.

Pada tahun depan, diharapkan lebih ramai pekerja akan meraikan sambutan Hari Buruh pertama yang boleh mereka “gembira”. Ia perlu dipercepatkan, dan tidak lagi perlu membuang masa dalam usaha mengembalikan keadilan kepada pekerja-pekerja Malaysia.

Selamat Hari Buruh!! – 30 April, 2023.

*Callistus Antony D’angelus, Penasihat Buruh Antarabangsa Persatuan Khidmat Nasihat Pencarum Perlindungan Sosial Malaysia (SPCAAM)

* Ini adalah pandangan peribadi penulis dan tidak semestinya mencerminkan pandangan rasmi The Malaysian Insight.